Deze methode is ontwikkeld door een Franse osteopaat, en de gebruikte technieken zijn ook allemaal gebaseerd op technieken uit de osteopathie. De essentie van de methode is dat er een analyse gemaakt wordt van een aantal kettingen in het lichaam die houdingsafwijkingen en dus klachten kunnen veroorzaken.

 

Het grootse verschil is dat er alleen gewerkt wordt met ‘zachte technieken’. Er worden dus geen manipulatieve technieken toegepast. Een ander verschil is dat er meer uitgegaan wordt van globale technieken om houdingscorrectie te krijgen. Er wordt minder analytisch gewerkt. Het lichaam wordt dus onderworpen aan een uitgebreid houdings- en bewegingsonderzoek om de oorzaak van de klacht op te sporen en te behandelen. Het grote verschil met klassieke kinesitherapie is dat deze methode veel minder symptomatisch, maar meer oorzakelijk werkt.

 

Er worden verschillende systemen behandeld tijdens een sessie. Dit wil zeggen dat er gebruik gemaakt wordt van musculaire, fasciale, viscerale en craniale technieken.